Het glasrecyclingproces
Het glas uit de glasbakken gaat naar het glasrecyclingbedrijf. Daar wordt alles wat niet van glas is uit de scherven gehaald. Vooral stukjes steen, keramiek en porselein van bijvoorbeeld kruiken en koffiekopjes, en hittebestendig glas van bijvoorbeeld ovenschalen leveren problemen op bij de productie van nieuw glas: ze veroorzaken zwakke plekken in nieuwe flessen en potten.
Om verder te kunnen lezen dient u ingelogd te zijn. Nog geen lid? Informeer naar de mogelijkheden van een basis- of een full lidmaatschap via [email protected]
Daarom moeten ze uit de bergen scherven worden gehaald. Als de glasfabrieken het gebruikte glas aangeleverd krijgen, mag er nog maximaal 25 gram vervuiling per 1.000 kilo (1 ton) in de scherven/grondstoffen zitten.
Het is dus belangrijk dat alleen lege glazen flessen en potten in de glasbak belanden. Hoe beter de scheiding aan de bron (de glasbak), hoe soepeler het glas gerecycled kan worden en dus hoe beter de hernieuwde grondstoffen zijn.
Slimme machines verwijderen vervuiling uit het glas
Het glasrecyclingbedrijf stort het glas uit de glasbakken op een rooster, dat werkt als een zeef. Hierop blijft de grootste vervuiling achter. Wat doorvalt komt terecht op transportbanden die het glas de fabriek in voeren. Daar halen voorsorteerders er met de hand het afval tussenuit, waarna het glas verder de fabriek in gaat.
Als de glasfabrieken het gebruikte glas aangeleverd krijgen, moet de vervuiling zijn teruggebracht tot maximaal 25 gram per 1.000 kilo. Om deze norm te halen wordt het glas ontdaan van alle niet-glazen delen.
Grote magneten halen het metaal zoals dekseltjes eruit. Laser-ogen detecteren ondoorzichtige deeltjes steen, keramiek en porselein, die vervolgens van de band worden ‘afgeschoten’ door middel van luchtdruk.
Een zogenoemde cycloon zuigt de lichte delen van de band: kurk, papieren wikkels en plastic dopjes. Aan het eind van de band verwijdert een Eddy Current-machine de niet-magnetische metaaldelen, zoals aluminium ringetjes.
Van dit eindproduct worden monsters genomen, die medewerkers onderzoeken op deeltjes keramiek, porselein en steen. Is er van deze stoffen teveel aanwezig dan gaat het glas nogmaals het proces in de fabriek.
Voldoet het glas aan de gestelde normen, dan wordt het op het terrein gestort om organische resten (van voeding en drank) te verwijderen. Glas dat bij het recyclingbedrijf binnenkomt, wordt namelijk niet eerst schoongewassen. Bij het recyclingproces wordt dus geen water gebruikt.
Pas als het glas – afhankelijk van de vervuilingsgraad en onder meer de weersomstandigheden – drie tot tien weken heeft gelegen, is het schoon en kan het als grondstof naar de glasfabrieken. Die maken er weer flessen en potjes van. In Nederland bestaat verpakkingsglas voor 63% uit gerecycled glas.
[/groups_member]
Video Van Gansewinkel Groep: